الگوی طراحی مسکن روستایی (مطالعه موردی: روستای هنجن)

کیفیت مسکن روستایی در ایران، از منظر بسیاری از محققان، اهمیت زیادی دارد. سیاست‌های طراحی و برنامه‌ریزی مسکن روستایی، برنظام طراحی مبتنی بر نیازهای مردم روستایی، تأکید می کند. این مسئله ممکن نیست مگر با جامعه‌شناختی روستایی و دستیابی به شرح کاملی از نیازها، خواسته‌ها و رفتارهای مردم روستانشین. هدف از ارایه الگوی طراحی، تبیین توصیه‌های طراحی در قالب چارچوبی کالبدی- عملکردی است که می‌تواند پایه طراحی خانه در روستای مورد نظر باشد و به‌دلیل لحاظ شدن ویژگی‌های جامعه شناختی، اقلیمی، مقاوم‌سازی و مانند آن، طراحان و کاربران را از صرف وقت و هزینه بسیار، در فرایند مطالعه و طراحی بی‌نیاز می‌نماید. الگوها می‌توانند بنا به تفاوت‌های ناشی از شکل وابعاد زمین یا خواسته‌های کارفرما تغییرات جزیی یابند‌ اما ساختار و شکل کلی آن‌ها با توجه به محیط فیزیکی و جغرافیایی روستا و نظام هم زیستی روستاییان یکی است. هدف از تحقیق حاضر، ارائه الگوی طراحی مسکن و توصیه‌های طراحی برای روستای هنجن از توابع شهرستان نطنز است. در این پژوهش‌ از روش تحقیق زمینه‌یابی و پرسشنامه‌های استاندارد وضعیت موجود روستا)محیطی، اجتماعی و اقتصادی)‌، پرسشنامه جامعه شناختی روستا‌، پرسشنامه ویژگی‌های کالبدی خانه‌های روستایی و پرسشنامه رفتارهای جاری در مسکن روستایی استفاده شده است. روش نمونه‌گیری تصادفی است. از آنجا که، هم رفتارهای ساکنان(دایم و موقت) و هم ویژگی‌های کالبدی بررسی شده است، جامعه آماری شامل دو گروه است: جامعه اول ساکنان روستا هستند. جامعه دوم خانه‌های روستایی در دو محله بالا و پایین هنجن است. در این پژوهش‌ تجزیه تحلیل داده‌ها به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. نتیجه تحقیق شامل الگوی روابط عملکردی و توصیه‌های طراحی برای مسکن روستای هنجن است.